Przed montażem drewnianego tarasu należy zapoznać się opisem technicznym danego gatunku drewna. Materiał należy sprawdzić przed montażem. Drewno nie jest materiałem jednolitym i każda deska ma indywidualne cechy, w zależności od warunków, w jakich dane drzewo rosło. Nawet w drewnie pochodzącym z tego samego źródła mogą występować różnice usłojenia i kolorystyki. Wszelkie uszkodzenia i nieprawidłowości należy zgłosić sprzedającemu przed montażem. Rozpoczęcie montażu tarasu oznacza akceptację stanu technicznego i wyglądu materiału. Przy projektowaniu tarasu należy uwzględnić naddatek materiału (ok. 10%) na przycięcia, wyrównywanie brzegów tarasu, itd. Deski powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, a jeżeli nie jest to możliwe, należy deski ścisnąć pasami lub/i równomiernie obciążyć. Deski nie mogą leżeć luzem ze względu na tendencję drewna do wichrowania i paczenia się.
Spis treści:
Zanim przystąpisz do montażu drewnianegotarasu zdecyduj, jakie metariały chcesz zastosować - drewno egzotyczne czy iglaste?
Przygotowanie podłoża - najważniejszy punkt montażu tarasu z drewna
Prostopadle czy równolegle - jak ułożyć drewniane deski podczas montażu tarasu?
Legarowanie - by montaż tarasu był stabilny
Montaż tarasu na wkręty
Montaż tarasu na klipsy iCLIP i VIVEIRO
Montaż tarasu z drewnianych desek już zakończony? Sprawdź, czy warto wznieść zadaszenie
Montaż drewnianego tarasu już za nami? Pamiętajmy o okresowej pielęgnacji
Zanim przystąpisz do montażu drewnianego tarasu, zdecyduj, jakie materiały chcesz zastosować - drewno egzotyczne czy iglaste?
Zanim przejdziemy do etapu montażu tarasu, najważniejszy jest dobór odpowiedniego materiału do jego stworzenia. Bardzo dużą popularnością cieszy się drewno. Wśród desek drewnianych firma DLH proponuje nam odmiany egzotyczne oraz iglaste. Te pierwsze charakteryzują się dużą wytrzymałością oraz wysoką odpornością na warunki atmosferyczne. Deski z drewna egzotycznego odznaczają się oryginalnym wybarwieniem, często w niespotykanych, głębokich tonacjach brązu i czerwieni. Do najpopularniejszych gatunków możemy zaliczyć: ipe, tatajuba, merbau, cumaru, bangkirai, garapa, kempas oraz massaranduba. Każdy rodzaj charakteryzuje się innymi, niepowtarzalnymi właściwościami.:
Drewno bangkirai
Drewno bangkirai to gatunek bardzo twardy, posiadający dużą odporność na ścieranie oraz zarysowania i uszkodzenia mechaniczne. Surowiec ten będzie doskonałym wyborem przy budowie tarasu nad basenem, ponieważ jest on naturalnie zabezpieczony przez niekorzystnym działaniem wody dzięki zawartym w nim olejkom oraz wysokiemu współczynnikowi krzemu. Substancje te mogą być jednak wypłukiwane z drewna, co powoduje korozję materiałów sąsiadujących. Dlatego do łączenia desek z drewna bangkirai należy używać wyłącznie wkrętów i elementów ze stali nierdzewnej.
Deski tarasowe z drewna ipe
Gatunek ipe otrzymywany jest z wiecznie zielonych lasów Amazonii. Na początku charakteryzuje się bordowym, a w ostateczności kasztanowoczarnym wybarwieniem. Drewno ipe zaliczane jest do pierwszej klasy drewna, co oznacza, że jest szczególnie trwałe i odporne na uszkodzenia i warunki atmosferyczne.
Deski tarasowe z drewna tatajuba
Tatajuba to drewno o oryginalnym rysunku: jego faktura jest urozmaicona występującym na przemian w prawą i lewą stronę skrętem włókien widocznych w postaci regularnych pasów. Gatunek ten wykazuje wysoką odporność nie tylko na uszkodzenia czy działania pogodowe, ale również na grzyby oraz owady. Barwa drewna tatajuba po ścięciu jest cytrynowożółta, natomiast z upływem czasu staje się miodowa lub ciemnobrązowa.
Deski tarasowe z drewna merbau
Drewno merbau pochodzi z lasów rosnących w Azji południowo – wschodniej. Jest materiałem stabilnym wymiarowo, wytrzymałym oraz bardzo twardym. Charakteryzuje się bogatym wybarwieniem: od pomarańczowobrązowego do ciemnego brązu. Należy mieć na uwadze, że deski z drewna merbau wystawione na działanie czynników atmosferycznych intensywnie zmi
eniają barwę (bardzo mocno ciemnieją), dlatego niezbędna jest regularna, specjalistyczna impregnacja.
Deski tarasowe z drewna cumaru
Gatunek cumaru w przeciwieństwie do merbau narażony na działanie warunków pogodowych może ulegać procesowi patynowania, czyli bielenia oraz szarzenia. Dlatego w wypadku tego drewna również zaleca się impregnacje dwa razy do roku. Dzięki zawartości substancji oleistych gatunek wolno wymienia wilgoć z otoczeniem, dlatego odznacza się dużą stabilnością wymiarową oraz naturalną trwałością.
Deski tarasowe z drewna massaranduba
Taras wykonany z desek tego gatunku odznacza się szlachetnym karmazynowobrązowym wybarwieniem. Dzięki obecności związków gumo-żywicznych, które chronią drewno przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz działaniem warunków atmosferycznych, massaranduba jest zaliczane do pierwszej klasy trwałości. Przy budowie tarasów drewno jest wykorzystywane najczęściej w formie deski jednostronnie drobno ryflowanej lub dwustronnie ryflowanej.Massaranduba pochodzi z drzew z Niziny Amazonki.
Deski tarasowe z drewna garapa
Drewno egzotyczne garapa pochodzi z południowej Ameryki. Gatunek ten często nazywany jest goldenwood, ze względu na szeroką, oryginalną paletę barw. Garapa to ciężkie, twarde drewno, posiadające wysoką odporność na biodegradacje. Duża zawartość krzemu sprawia, że surowiec świetnie sprawdzi się jako materiał do budowy tarasu nad basenem. Podobnie, jak bangkirai, woda może powodować wypłukiwanie związków krzemu z drewna, dlatego do montażu tarasu zaleca się używanie wkrętów oraz elementów wykonanych ze stali nierdzewnej.
Deski tarasowe z drewna kempas
Kempas jest odpornym i twardym drewnem pochodzącym z południowo – wschodniej Azji. Gatunek ten zaliczany jest do drugiej klasy trwałości. Wybarwienie sięga od jasnego koloru żółtoczerwonego, poprzez odcień różowawy, a z czasem utlenia się do koloru ceglastoczerwonego. Ciekawym zjawiskiem jest fakt, że pod wpływem wilgoci powierzchnia materiału pokrywa się czymś w rodzaju naturalnej patyny.
Alternatywą dla gatunków egzotycznych będzie wykonanie tarasu z drewna iglastego. W ofercie firmy DLH możemy wybierać spośród czterech odmian surowca: sosny, świerku skandynawskiego, modrzewia europejskiego oraz syberyjskiego.
Taras z drewna sosnowego
Drewno sosnowe jest dobrym materiałem nie tylko jako posadzka tarasu, ale także jako jego element konstrukcyjny. Gatunek ten jest bardzo miękki, łatwy w obróbce oraz elastyczny, przez co świetnie amortyzuje obciążenia w trakcie eksploatacji. Jest to jedno z tańszych rozwiązań, które świetnie sprawdzi się przy budowie drewnianego tarasu.
Taras z drewna świerkowego
Kolejnym gatunkiem iglastym jest drewno świerkowe. Deski z tego surowca charakteryzują się jasnym, lekko żółtawym zabarwieniem. Duża zawartość żywicy w drewnie warunkuje jego naturalną odporność na szkodliwe działanie warunków atmosferycznych oraz szkodników.
Taras z modrzewia europejskiego
Modrzew europejski jest najtrwalszym gatunkiem rosnącym w Europie. Odznacza się naturalną, różowożółtą barwą, która przechodzi w wybarwienie czerwonobrunatne oraz pomarańczowobrunatne. Zalicza się do 3 klasy trwałości drewna. Wymaga jednak stosowania środków zabezpieczających przeciwko mikro i biokorozji.
Taras z modrzewia syberyjskiego
Modrzew syberyjski to zdecydowany tarasowy król wśród gatunków iglastych. Jego cechą charakterystyczną jest wysoka trwałość oraz odporność na uszkodzenia. Ryflowana struktura desek modrzewiowych sprawia, że woda jest naturalnie odprowadzana z tarasu. Gęsty układ sęków oraz jasnobrązowe wybarwienie są naturalną ozdobą tego gatunku drewna.
Przygotowanie podłoża - najważniejszy punkt montażu tarasu z drewna
Tarasy z drewnianych desek montuje się na wcześniej przygotowanym podłożu, którego wykonanie powinno być zgodne z obowiązującą sztuką i przepisami budowlanymi. Wykonanie podłoża odbywa się na wyłączną odpowiedzialność wykonawcy, a podane poniżej zalecenia mają charakter informacyjny.
Drewniany taras może zostać zbudowany na kilku rodzajach podłoża:
- Grunt rodzimy jest podłożem, które wymaga największego nakładu pracy. By zapewnić stabilność powinno się wykopać dołki pod bloczki betonowe. Do takich dołków należy wsypać warstwę piasku zmieszanego z betonem w proporcji 3:1. Następnie umieszcza się bloczki fundamentowe, wyznaczając im w trakcie odpowiednią wysokość nad powierzchnią gruntu. Ważne, aby został zachowany spadek dla tarasu o wartości 1-2%.
- Kostka brukowa – jeśli podłoże jest stabilne, oczyszczone od narastających roślin oraz jest odpowiedni spadek umożliwiający odpływ wody deszczowej to znaczy, że jest ono przygotowane do bezpośredniego kładzenia legarów na specjalnych podkładkach gumowych.
- Płyta betonowa – podobnie, jak w przypadku kostki brukowej, płyta betonowa jest przygotowana do bezpośredniego kładzenia tarasu, przy zachowaniu odpowiedniego spadku oraz gładkiej powierzchni.
Podłoże musi być gładkie, twarde i stabilne. W przypadku montażu na podłożu nieprzepuszczalnym, należy zapewnić minimalny spadek umożliwiający odpływ wody poza obszar tarasu. Montaż na podłożach betonowych i nienasiąkliwych powinien pozwolić wodzie swobodnie spływać między legarami – dlatego należy odizolować legary od podłoża za pomocą podkładek z materiału nienasiąkliwego (np. gumowych). 
W przypadku montażu tarasu na gruncie należy usunąć warstwę ziemi na głębokość ok. 20–30 cm, a w to miejsce przygotować podkład z mieszaniny żwiru lub małych kamieni, usypanych na włókninie chroniącej przed przerastaniem chwastów. Całość należy zagęścić w sposób uniemożliwiający dalsze osiadanie kamieni.
Na tak przygotowane podłoże należy ułożyć płyty betonowe pod legary w odstępach:
- 45 cm (odległość między legarami),
- 70-80 cm (w kierunku układania legarów).
Prostopadle czy równolegle - jak ułożyć drewniane deski podczas montażu tarasu?
Przy montażu drewnianego tarasu stajemy przed wyborem, w jaki sposób ułożymy deski. Istnieje kilka wariantów: układanie
prostopadle do drzwi wejściowych, równolegle lub pod kątem. Najpopularniejsze są dwie pierwsze metody. Montaż desek prostopadle do wejścia domu sprawi, że optycznie wydłużymy powierzchnię tarasu oraz zniwelujemy widoczność odkształceń lub ewentualnych nierówności. Dzięki ułożeniu desek równolegle natomiast wizualnie poszerzymy przestrzeń. Nieważne jednak, jaki układ zostanie przez nas wybrany, najważniejszym aspektem jest, aby ułożenie desek tarasowych było uzależnione przede wszystkim od nachylenia konstrukcji.
Legarowanie - by montaż tarasu był stabilny
Deskę tarasową należy montować na legarach o gęstości zbliżonej do materiału, z którego wykonane są deski. Do desek z drewna egzotycznego nie można stosować legarów z drewna iglastego, ponieważ zmiany temperatury i wilgotności mogą spowodować wyrywanie wkrętów. Legary konstrukcyjne muszą być zamocowane do podłoża w sposób zapewniający solidną podstawę (np. za pomocą kołków szybkiego montażu). Niezwykle ważny jest prawidłowy rozstaw legarów. Maksymalny rozstaw legarów uzależniony jest od przekroju deski
Montaż tarasu na wkręty
Przy montażu tarasu należy uwzględnić naturalny proces wysychania drewna w czasie gorących dni i pęcznienia podczas deszczowej pogody – dlatego odstęp między deskami powinien wynosić minimum 6 mm. Deski należy przykręcić do każdego legara 2 wkrętami o długości dwukrotnie większej niż grubość deski. Zaleca się stosowanie wkrętów ze stali nierdzewnej przeznaczonych do montażu drewnianych tarasów. Przed wkręceniem należy wykonać wstępne nawiercenie (wiertło 4 mm przy wkręcie o średnicy 5 mm).
Wkręty powinny być mocowane w odległościach:
- 15-20 mm od krawędzi deski,
- 30-60 mm od czoła deski, aby uniknąć wyginania się końców.
Montaż tarasu na klipsy iCLIP i VIVEIRO
Pierwszą deskę tarasową należy zamontować do legarów za pomocą wkrętów lub specjalnych klipsów startowych ze stali nierdzewnej. Klips należy wepchnąć do wyfrezowanego boku deski a następnie przykręcić go do legara. Kolejną deskę podsuwamy maksymalnie do klipsa, tak aby znalazł się w wyfrezowanym boku deski. Deski powinny być mocno dosunięte – w tym celu można użyć młotka gumowego, ścisków stolarskich lub pasów ściągających. Pracę należy kontynuować, aż do pokrycia całej powierzchni. Przykręcony klips musi znaleźć się w każdym styku dwóch desek nad legarem. Odległość między klipsem a końcem deski nie może być większa niż 5 cm. W przypadku łączenia desek na długości należy każdą końcówkę deski przymocować do legara za pomocą oddzielnego klipsa. Ostatnią deskę należy przymocować za pomocą wkrętów ze stali nierdzewnej.
Montaż tarasu z drewnianych desek już zakończony? Sprawdź, czy warto wznieść zadaszenie
Po montażu drewnianego tarasu musimy odpowiednio go urządzić oraz sprawić, aby był funkcjonalny i odpoczynek na nim był
przyjemny. Przy tym etapie stajemy przed pytaniem, czy pozostawić taras bez zadaszenia, czy jednak będzie ono konieczne. Niewątpliwie instalacja dachu nad powierzchnią przydomową pozwoli nam cieszyć się jej urokami niezależnie od pogody. W upalne dni możemy schować się w cieniu, natomiast w czasie deszczu cieszyć się czasem spędzonym z rodziną na zewnątrz pod zadaszeniem. Dach zamontowany nad tarasem, a w szczególności nad tarasem drewnianym jest również doskonałą ochroną dla desek. Chroni ich powierzchnię przed promieniowaniem UV oraz niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Dzięki temu wymagają rzadszej impregnacji oraz czyszczenia z liści czy śniegu oraz dłużej zachowują swój pierwotny wygląd oraz funkcjonalność. Ważnym aspektem, zanim podejmiemy decyzję o zadaszeniu tarasu jest jego umiejscowienie. Jeżeli przestrzeń przydomowa znajduje się od strony północnej, wtedy dach nad nią może znacznie ograniczyć wpadanie światła do wnętrza domu. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem w takim wypadku jest użycie na tarasie rozkładanych parasoli oraz markiz. Istnieje też możliwość zastosowania zadaszenia częściowego. Takie rozwiązanie świetnie sprawdzi się w wypadku małej powierzchni tarasu oraz jego umiejscowienia od strony północnej. Zadaszenie częściowe nie powinno znajdować się bezpośrednio tam, gdzie drzwi oraz okna. Dzięki temu znacznie zmniejszymy ograniczenie dopływu światła do wnętrza. Wielkość takiego rozwiązania powinna być na tyle duża, aby swobodnie zmieścić pod sobą elementy małej architektury.
Jak pielęgnować taras z drewna po montażu?
Stała pielęgnacja drewnianego tarasu po wykonaniu wszystkich prac związanych z jego montażem polega na usuwaniu zanieczyszczeń (piasku, liści, błota) przy użyciu szczotki lub miotły. W przypadku silnego zabrudzenia można umyć powierzchnie desek przy pomocy twardej szczotki lub myjki ciśnieniowej (w przypadku drewna iglastego należy zmniejszyć ciśnienie). Należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej wentylacji wokół tarasu. Nie wolno dopuścić do zbierania się zanieczyszczeń dookoła tarasu oraz w szczelinach między deskami. W sezonie zimowym należy usuwać na bieżąco śnieg przy użyciu szczotek nie dopuszczając do powstania oblodzonej warstwy.
Montaż drewnianego tarasu już za nami? Pamiętajmy o okresowej konserwacji
Pod wpływem czynników atmosferycznych drewniane deski tarasowe podlegają naturalnemu procesowi patynowania wierzchniej warstwy. Powstaje wówczas srebrzysta powłoka nie mająca wpływu na obniżenie parametrów technicznych drewna i proces starzenia biologicznego. W celu zachowania naturalnego koloru drewna oraz zapewnienia dodatkowej ochrony należy stosować olej impregnujący przeznaczony na zewnętrzne konstrukcje drewniane. Olejowanie najlepiej powtarzać dwa razy w roku: na wiosnę przed rozpoczęciem sezonu oraz jesienią, aby odpowiednio zabezpieczyć drewno przed zimą. Przy olejowaniu zaleca się korzystanie z wyrobów producentów chemii rekomendowanych przez DLH oraz ścisłe stosowanie się do instrukcji producenta chemii. Przed nakładaniem oleju należy usunąć resztki poprzedniej powłoki oraz brudu. Zaleca się użycie specjalnych środków do czyszczenia zniszczonego pod wpływem czynników atmosferycznych drewna. Przed nałożeniem oleju powierzchnia drewna powinna być całkowicie sucha. Nie należy olejować tarasów w temperaturach poniżej + 15 oraz przy wysokiej wilgotności powietrza.
Drewno w kontakcie z metalem i wodą może powodować czarne (niemożliwe do usunięcia) plamki na powierzchni desek. Bardzo ważna jest dokładna ochrona (osłonięcie) tarasu w trakcie prac, podczas których powstają opiłki metalu. Następnie taras powinien zostać dokładnie oczyszczony
